Week 4: Steeds beter

Hoi! Hier weer eens een blog. De afgelopen weken waren druk maar ook erg leuk en zoals de titel van deze blog al zegt, alles gaat steeds beter.

Als eerste zijn we met de familie en de vorige au pair naar Boedapest geweest als vakantie. Dit was echt heerlijk! Geweldig weer en ook een hele hoop vrije tijd waardoor ik met de andere au pair een hele hoop dingen heb kunnen zien. Ook heb ik de ouders toch beter leren kennen. Er was eindelijk tijd om even te zitten en met elkaar te praten. Dit had ik echt nodig want veel dingen waren nog onduidelijk voor mij en ik had helemaal geen structuur. Iedereen die mij redelijk goed kent zal wel weten dat duidelijkheid en structuur juist 2 dingen zijn die ik nodig heb. Maar gelukkig heb ik die gekregen! Het was echt een heerlijke week waarin ik ook weer een hele hoop geleerd heb en ook wat ik geleerd heb, heb kunnen verwerken.

We kwamen op de vrijdag (24) terug en dat weekend was mijn eerste weekend vrij en ik had nog eens geluk want de maandag was bank holiday en dus ook een vrije dag! Het was heerlijk om wat dagen vrij te hebben en hierdoor kon ik ook wat beter wennen aan alles. Zo kon ik eindelijk al mijn spullen uitpakken en een plekje geven voor zover dat kan. Ze zijn namelijk een studio in de tuin aan het bouwen voor mij maar deze is nog niet klaar... Dus nog een weekje wachten en dan kan ik daar in, maar moet ik dus wel weer alles verplaatsen.

In dat weekend heb ik Cambridge een beetje verkend en de stad in geweest. Op 10 minuten fiets afstand zitten meerdere winkels waaronder een erg grote Primark. Ik gok dat ik daar nog vaak heen ga! ;)

Toen was het tijd voor mijn eerste week alleen werken. Ik vond het niet eens zo heel spannend van tevoren (echt een wonder) en het is ook allemaal heel goed gegaan. Ronan luistert al goed naar mij, al test hij mij soms wel een beetje uit maar ja dat hoort erbij! En ook wat moeilijke momenten waar Ronan aan het huilen was omdat hij iets niet wilde heb ik goed om kunnen buigen. Ook mijn eerste keer koken ging erg goed! Nou ja, op een aangebrande pan na dan.. Ik hoef trouwens maar 2 keer in de week te koken, op de dinsdag en dan eten we altijd vis en op de vrijdag en dan eten we pasta. Best goed te doen dus! (Gelukkig, is toch een hele grote zorg minder)

Dit weekend voor het eerst met andere au pairs afgesproken. We zijn met zijn zessen naar een botanische tuin geweest wat erg mooi was, gaan lunchen en tot slot hebben we nog een hele tijd in een park gezeten en gekletst. Het was erg gezellig en we zijn van plan om nog vaker af te spreken.

Het aantal parken is hier trouwens wel echt heel veel. Er zijn een hele hoop parken en speelplaatsen, echt super! Soms kom je grappige dingen tegen zoals mensen, maar wat doodnormaal is zijn de koeien die er gewoon rondlopen, soms zelfs zonder een hek om het park heen!

Vandaag een drukke dag gehad. Eerst naar Ronan's school geweest waar hij 1 ochtend in de week naar toe gaat (voor de rest krijgt hij thuis les) om een trampoline in elkaar te zetten. Nou poeh, na het in elkaar zetten en uit elkaar halen (oeps, had iets verkeerd om gedaan maar dat was ook niet duidelijk haha) was ik ongeveer 4 uur verder. Dus snel naar huis fietsen omdat de moeder naar haar werk moest. En na 30 minuten fietsen en een snelle lunch had ik Ronan. We zijn naar een speelplaats gegaan en kon ik toch even een klein beetje uitrusten.

De rest van de week is niet heel druk op morgen na. Morgen komt namelijk Daniel weer en gaan we een ochtend in de school oefenen. Ik kijk hier erg naar uit omdat ik het vorige keer echt super interessant vond met Daniel. En donderdag avond mijn eerste keer mee trainen bij het handbal team hier in Cambridge! En de week daarna begint school weer voor Ronan dus wordt het allemaal iets rustiger.

Nou dat was weer een hoop van de afgelopen 2 weken. Als jullie bepaalde dingen willen weten, naar iets benieuwd zijn of vragen hebben mag je die altijd stellen!

Groetjes,

Ylva

Mijn eerste week

Ja! Ik ben er! Mijn avontuur is nu toch echt helemaal begonnen, en hoe.

Ik zal bij het begin beginnen want het voelt alsof ik al heel veel mee heb gemaakt. Afgelopen zondag ben ik met de trein naar Londen gereisd vanaf Brussel waar mijn ouders mij hadden afgezet. De reis ging echt super vlot en binnen 2 uur stond ik in Londen en was ik op zoek naar mijn host mom. Gelukkig kon ik haar heel snel vinden en samen gingen we met de trein naar Cambridge en het huis waar ik het komende jaar in ga wonen. En poeh, wat een zooitje is het huis en wat klein! Ik ben zelf heel erg opgeruimd (ik denk dat ze dat nu al merken haha) dus het is even wennen. Ik ging eigenlijk meteen met de au pair van het afgelopen jaar de stad in voor een tour en om avond te eten. De au pair van het afgelopen jaar is er deze 2 weken nog om mij wegwijs te maken. We delen nu een kamer en overdag zijn we zowat constant samen, maar gelukkig kunnen we het heel erg goed met elkaar vinden. Ik vind het nu al jammer als ze er straks niet meer is.

Maandag was meteen mijn eerste werkdag, en wat voor een dag! We hadden een expert die lessen geeft aan blinde kinderen over de vloer de hele dag. Deze man, Daniel Kish, is zelf ook blind en het was echt super gaaf om hem te ontmoeten. Het is echt een onwijs inspirerende man die ook mijn au pair kind, Ronan, heel veel kan leren en al leert. Het mooie wat Daniel zei was dat hij de wereld kon zien, door middel van sonar navigatie. Hij gebruikt geluid om te zien waar objecten staan en hoe groot bepaalde dingen zijn. Echt heel interessant en leerzaam!

Maandag was een enorm drukke dag en ik had het ook wel erg lastig. Ik had niet echt een gesprek gehad met mijn host familie over hoe en wat dus het was allemaal heel erg zoeken. Maar gelukkig had ik de au pair! Er is zoveel wat gedaan moet worden waar ik de eerste dagen echt mee overspoeld werd... Eén van die dingen die ik erg lastig vind en ook tegenop zie als ik straks alleen ben is het koken. Ik moet in ieder geval het avond eten maken doordeweeks en nu maakt de au pair ook de lunch. En op zich, ik kan wel koken (vooral van recept wat ze hier niet gebruiken -_- ) maar ze hebben hier verschillende diëten. Zo mogen er geen gluten in zitten en hebben ze een melk allergie, best lastig dus. Ze hebben allemaal andere dingen en bijvoorbeeld ander soort meel waarmee ze koken waar ik de smaken helemaal niet van ken. Maar ja, ik gok dat het een proces van vallen en opstaan gaat worden (hmm, misschien meer van walgelijk en goddelijk eten).  Als iemand suggesties heeft, alles is welkom :)

Voor de rest hadden we dinsdag spraak les. Ronan is 5 maar hij praat echt nog maar amper. Hij kan wat woorden zeggen maar die zijn ook heel lastig te verstaan. Woensdag hadden we zwemles en vandaag (donderdag) zijn we naar de osteopaat geweest. Een hele hoop dingen dus, maar tussendoor heb ik ook al heel veel met Ronan kunnen spelen en het is echt een onwijs leuk, lief en vrolijk kind. Het mooie is, je kan echt zien en horen als hij het naar zijn zin heeft. Ondanks dat hij blind is, is het wel echt een super vrolijk kind die merkbaar geniet van het leven. 

Ik merk dat ik in die 4 dagen, wat als heel veel langer voelt, al heel veel geleerd heb en steeds een betere band opbouw met het gezin!

Morgen gaan Ronan, de andere au pair en ik naar Londen toe. Daar heeft Ronan namelijk elke week piano les! En zaterdag gaan we naar Boedapest met iedereen voor een week! Heel leuk om nu meteen al op vakantie te gaan :)

Ik ben heel erg benieuwd hoe het voor de rest zal gaan, maar tot nu toe begin ik het steeds beter naar mijn zin te krijgen en het steeds leuker en leuker te vinden!

Ylva

Welkom op mijn Reisblog!

Hoi en welkom op mijn reisblog!

12 Augustus reis ik naar Cambridge. Ik ga voor een jaar naar Cambridge om daar als au pair te werken. Ik woon bij het gezin Morrison en ik zorg voor 1 jongen, Ronan die 5 jaar is. Ze hebben ook nog een baby van een paar maanden, maar daar hoef ik niet voor te zorgen want daar hebben ze een nanny voor. Ronan is geen 'normaal' kind, hij is namelijk blind. Ik ben heel erg benieuwd hoe dit zal zijn en ik heb er al heel veel zin in!

Over minder dan 2 weken ga ik al, aan de ene kant kan ik niet wachten om te gaan en heb ik er onwijs veel zin in, maar aan de andere kant vind ik het ook wel spannend. Maar ja, elk nieuw begin is spannend :)

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reisblog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Ylva