Hoi allemaal!

Als eerste wil ik jullie allemaal bedanken voor het lezen van mijn blog en de leuke reactie's die ik krijg! Ik vind het zelf hartstikke leuk om de blog te schrijven.

Voor de gene in de mailinglijst, er is iets fout gegaan met mijn eerste upload en daarom konden jullie deze niet lezen. Ik moest helaas alles opnieuw schrijven...

Dus hier gaat poging 2 haha (oke, dit is eigenlijk al poging 3....)

Ik heb het echt nog steeds enorm naar mijn zin hier in Cambridge! Alles gaat eigenlijk heel goed en ik zit echt goed op mijn plek. Ik merk wel dat alles ondertussen gewoon begint te worden, of in ieder geval mijn werk met Ronan. Ik weet wat ik 'moet' doen op een dag en doe dit automatisch. Soms vraag het werk met Ronan erg veel geduld en dit ben ik wel gewend van mijn werk met mensen met autisme. Maar soms heb je wel eens van die dagen dat je niet zo veel geduld hebt.... Maar ach, die dagen horen er ook bij en kom ik ook door!

Met mijn werk met Ronan moet ik mij veel focussen op zijn ontwikkeling. Doordat ik nu alle dingen ondertussen wel weet kan ik mij hier nu ook steeds meer op focussen en hier nog meer mee gaan doen. Ronan loopt in bepaalde dingen best wel achter in zijn ontwikkeling. Eén van die dingen is zijn spraak. Ronan kan woorden zeggen maar zinnen kan die nog niet echt en sommige letters (zoals de s) kan die nog niet uitspreken (probeer maar eens een gesprek te hebben zonder de s, dat is best moeilijk haha).

Nu kwam de moeder een tijd geleden met het idee om het BBC kinderprogramma Muzzy op te zetten tijdens lunch in de hoop dat Ronan hier iets van leert. En ja hoor, het slaat super goed aan. Sinds we Muzzy opzetten gaat die steeds meer zeggen en niet alleen dingen die in Muzzy gezegd worden. In Muzzy worden woorden gezegd en zinnen geleerd. Zinnen zoals: Can I have... I am strong.... en nog veel meer. Wij richten ons nu erg op het herhalen van dingen die in Muzzy gezegd worden en bijvoorbeeld tijdens het eten aan Ronan vragen 'Can I have your plate please?'. Het is echt leuk om te zien hoe goed dit eigenlijk werkt!

Lopen en navigeren is een ander ding waar Ronan best wel in achter loopt. Toen ik hier ongeveer 3 maanden geleden kwam kon Ronan niet zelfstandig lopen en gingen zijn voeten zowat alle kanten op behalve de goede kant... Nu kan Ronan goed zelf lopen (als die er zin in heeft en niet te moe is). Maar dit is iets wat we wel moeten blijven stimuleren. Ik doe dit door als ik met Ronan ben niet zijn hand vast te houden maar mijn hand op zijn hoofd te leggen. Hierdoor weet hij welke kant hij op moet gaan maar kan die niet op mij leunen en leert die zelfstandig te lopen. Iets anders wat ook goed werkt en waar Ronan nog veel in kan leren is het luisteren naar geluid en daar op af lopen. Dit doe ik soms dan ook met hem oefenen met een bel. Dan heb ik een belletje aan mijn shirt hangen en hij moet dan daar naar luisteren en zo mij volgen als het ware. Dit is iets waar we nog maar net mee begonnen zijn maar het is leuk om te zien hoe veel die al gegroeid is!

Navigeren in een ruimte is voor ons natuurlijk erg makkelijk. Wij weten allemaal waar de wc is in ons huis en heel veel kinderen weten waar de koekjes trommel is en hoe ze deze moeten pakken. Maar Ronan weet dit niet. Hij moet elke dag weer zoeken waar wat is in zijn eigen huis, heel erg vermoeiend lijkt mij. Daarom probeer ik hem zo goed mogelijk te helpen met navigeren door zijn eigen huis. Bijvoorbeeld de weg naar de wc vinden of als hij net van de wc af komt de weg naar de piano vinden. Dit doe ik meestal ook door geluid. Of ik laat hem naar mijn stem luisteren of bijvoorbeeld met de piano speel ik wat piano. Ik merk dat dit best goed werkt en dat die steeds beter weet wat waar is!

Dit zijn een aantal dingen waar ik aan werk in de ontwikkeling van Ronan. Ik vind het echt leuk om Ronan dingen te leren en het is echt onwijs mooi hoe snel die groeit. Ronan is echt wel een slimme jongen en pikt sommige dingen heel erg snel op.

Naast mijn tijd met Ronan heb ik de afgelopen tijd ook veel tijd gehad met Ethan de baby. Dit vind ik ook echt leuk. Ik heb nog nooit met een baby gewerkt en gezien hoe de ontwikkeling van een baby verloopt. Om dit nu van zo dicht bij te zien vind ik mo! Toen ik hier kwam begon hij net een beetje met kruipen, nu is hij kruip pro, kan die zelfstandig staan, lopen met nog maar 1 hand als hulp en de trap opkruipen (oh help....). Ethan is echt een super lieve, schattige en vrolijke baby en ik vind het echt super leuk dat ik ook best wat tijd met hem door kan brengen! Dit maakt het werk ook wat afwisselender.

Ik vind het onwijs mooi dat ik de ontwikkeling van deze 2 geweldige kinderen van dichtbij mee kan maken. Dit is onwijs leerzaam en zo interessant om te zien. Naast alle geweldige dingen die ik mee maak en zie is dit toch ook wel 1 van de mooiste dingen van mijn avontuur!

Ylva